Zdrowa i zróżnicowana dieta często wiąże się z eksperymentami w kuchni. Poznawanie nowych smaków i wykorzystanie dotychczasowo nieznanych produktów spożywczych pozwala na dostarczenie organizmowi szeregu wartościowych składników aktywnych. Poniżej postaramy się odpowiedzieć na pytanie, co wybrać – nasiona chia czy siemię lniane?
Siemię lniane i jego właściwości
Siemię lniane – o jego korzystnych właściwościach mogliśmy usłyszeć od naszych dziadków. Nasiona lnu stanowią bowiem bogate źródło cennych kwasów tłuszczowych omega-3, których największa zawartość znajduje się w nieoczyszczonym oleju lnianym tłoczonym na zimno. Wielonienasycone tłuszcze to jak wiadomo solidne wsparcie dla stanu i funkcjonowania układu krążenia oraz mózgu i systemu nerwowego. Ponadto kwasy omega-3 są niezwykle wartościowym składnikiem dla prawidłowego widzenia.
W siemieniu lnianym znajduje się sporo lignanów, które są zaliczane do grona fitoestrogenów. Ich obecność determinuje silne właściwości przeciwzapalne nasion lnu. Ponadto lignany umożliwiają nasilenie działania antyzapalnego wcześniej wspomnianych kwasów omega-3.
Charakterystyczną cechą siemienia lnianego są śluzy, które powstają podczas przygotowywania naparu z nasion lnu zwyczajnego. Jego działanie jest niezwykle wartościowe dla przewodu pokarmowego. Regularne picie lnianego naparu zwiększa ochronę przełyku, żołądka i dwunastnicy, gdyż wspomniany śluzy powodują silną redukcję aktywnego odczynu zapalnego. Dlatego też dietetycy rekomendują siemię lniane osobom borykającym się z problemem choroby wrzodowej. Co więcej, warto też wspomnieć o stosunkowo dużej zawartości błonnika w nasionach lnu. Nie od dziś wiadomo, że utrzymanie optymalnej ilości błonnika w diecie ma korzystny wpływ na pasaż jelitowy, mikrobiotę i sprzyja kontroli prawidłowej masy ciała.
Nasiona chia i ich właściwości
Podobnie jak siemię lniane, tak samo i nasiona chia są oleistą rośliną o dużej zawartości cennych kwasów tłuszczowych omega-3. Hiszpańska szałwia charakteryzuje się jednak większą ilością błonnika aniżeli nasiona lnu, co determinuje jej większą skuteczność w przedłużeniu uczucia sytości i redukcji przesadnego apetytu. Kolejnym podobieństwem między chia a siemieniem lnianym jest obecność cennych pierwiastków tj. cynku, magnezu i potasu, które mają niezwykle istotne znaczenie dla prawidłowego funkcjonowania metabolizmu.
Co zatem z różnicami? Nasiona chia to przede wszystkim bogate źródło wapnia, bo w 100 g znajduje się aż ponad 630 mg tego pierwiastka! Wapń jest niezbędny do utrzymania zdrowych kości i prawidłowej pracy mięśni, a jego niedobory mogą spowodować pogorszenie kondycji obu wspomnianych struktur. Ponadto szałwia hiszpańska wykazuje właściwości hydrofilne – oznacza to, że zdolność do pochłaniania dużej ilości wody i spowolnionego wchłaniania węglowodanów. To niesamowicie cenna informacja dla osób z problemami w postaci cukrzycy lub glikemii. Diabetycy mogą więc wykorzystywać chia do kontrolowania poziomu cukru i ograniczenia jego nadmiernego wzrostu.